Najlepsza książka na wakacje! Album Ski jumping 18/19

Hejka! Czy wszyscy zauważyli ten dopisek do nazwy bloga? Dziś pora na to, żeby rzeczone I duuużo więcej zacząć wcielać w życie. Zapraszam na mocno niepoważną "recenzję" wyjątkowej książki.

Zdaję sobie sprawę z tego, że dla większości z Was nie jest to temat równie interesujący, co dramy w tureckich telenowelach, ale w ramach odpoczynku po poprzednim, wyczerpującym wręcz tekście o serialu Afili Aşk, polecam drobne oderwanie się od ziemi. I to dosłownie, bowiem książka, którą zamierzam przedstawić, to album podsumowujący ostatni sezon Pucharu Świata w skokach narciarskich. Bo ja skoki narciarskie uwielbiam. To jedyny sport, który mogę oglądać bez wyrzutów sumienia, że sama go nie uprawiam. A nie uprawiam literalnie żadnego sportu, bo jestem na to zbyt leniwa. Jestem czubkiem, który nie może doczekać się listopada, bo w listopadzie rusza sezon pucharowy. A wiosną smutno mi (Boże!*), bo sezon się kończy i nie wiadomo, co ze sobą począć w weekendowe popołudnia. Bardziej, niż na Święta, czekam na Turniej Czterech Skoczni. I nie wyobrażam sobie, żeby Noriaki Kasai miał przestać skakać.

Naprawdę doceniam blogerów książkowych za piękne stylizacje książek do recenzji. Ja tak nie umiem. Nie sądziłam, że tyle z tym roboty. Musiałam wyczyścić biurko (#najgorzej), zaparzyć kawę w pasującym kubku (szkoda, że nie było w sklepie wafelków Manner do kompletu) i urwać gałązki świerku, bo nic tak nie kojarzy się ze skokami, jak gałązki świerku,
które ściął w Zakopanem Wolfgang Loitzl.
A i tak wyszło tragicznie. 

Ale przejdźmy do samego albumu. Jest to już trzecia taka fotokronika, mam oczywiście wszystkie części. To dosłownie spełnienie moich marzeń. Marzyłam o takiej publikacji, kiedy kończył się mój ulubiony sezon 2009/2010. Totalnie okleiłabym wtedy ścianę Simonem Ammannem i jego dwoma złotymi medalami z Vancouver. Ponieważ nie było co śnić o żadnym albumie, Ammanna narysowała mi moja przyjaciółka ;) Trzeba było sobie jakoś radzić.

Na 120 stronach znajdują się zdjęcia z każdego konkursu pucharowego, jak również z mistrzostw świata. Wszystkie dane, które kiedyś zapisywałam sobie w kalendarzu (naprawdę to robiłam), czyli kto wygrał, jak wyglądało podium, kto się wywrócił, a kto z czołówki nie załapał do drugiej serii, teraz mam profesjonalnie przedstawione i opisane. A w tej najnowszej edycji pojawiły się również rozmaite ciekawostki. Co będę więcej pisać - ten album jest po prostu piękny i powinien spodobać się każdemu, kto jara się skokami. 

Zalety albumu:

• bardzo solidne wydanie - twarda okładka, która nie rozlatuje się po pierwszym kartkowaniu i wysokiej jakości papier
• plakaty lepsze niż te z Bravo
• zdjęcia obiektów dla fanów obiektów
• w sytuacjach kryzysowych można użyć jako stabilnej podkładki pod coś, np. pod kubek z gorącą herbatą podczas oglądania skoków na kanapie
• fabuła ciekawsza niż w 50 twarzach Greya
• ciekawostki ciekawsze od tych, które opowiada Sebastian Szczęsny w trakcie komentowania
• zapoznanie się z tą pozycją pozwala dołączyć do elitarnego grona Polaków, którzy przeczytali w ostatnim roku przynajmniej jedną książkę nawet tym, którzy w czytelnictwie zatrzymali się na etapie Zaczarowanej zagrody
• teksty po polsku i po angielsku - można podarować komuś, kto po polsku nicht verstehen
• przy jego pomocy będzie można opowiadać wnukom, jak to Dawid Kubacki został Mistrzem Świata z 27. miejsca po pierwszej serii
• tylko trochę większy od najnowszego IPhone'a, za to dużo tańszy

Wady albumu: 

• plakaty super, ale tak polakierowane, że trudno dorysować wąsy Eisenbichlerowi
• nie mieści się w małej torebce
• wiadomo, jak się skończy

A tak o swoim dziele mówią jego autorzy: 

*Hymn o zachodzie słońca na morzu, Juliusz Słowacki